Vol verwachting kijken de kleine kinderoogjes of er een Minion uit het pak valt. Als dat zo is, is het één groot feest. 'Jaaa, ik heb er eentje!' Maar als er geen Minion uitkomt, dan volgt er een erg zuur gezicht. Als er bij broertje of zusje vervolgens wel een Minion uitkomt, is het huis te klein.

Als ik wil kan ik de hele dag ruzie maken. Dus ik geef hem nu maar vaak zijn zin, alleen zo is het voor mij nog uit te houden. Hij dwingt mij steeds om dingen te doen die ik eigenlijk helemaal niet wil doen. Dan geef ik zijn tutje maar weer.

Zo dus jij bent kindercoach, dan zijn jouw kinderen vast voorbeeldig! Ik plakte een mooie sticker met de naam van mijn coachingspraktijk op de auto. Als ik mijn zoontje dan huilend moest dubbelvouwen in de autostoel, voelde ik de ogen in mijn rug prikken. Tsss en dat noemt zichzelf dan een kindercoach?

Iedereen heeft in zijn jeugd minimaal 20 trauma's opgelopen. Nu denk je misschien meteen aan heftige trauma's, maar dat is (gelukkig) vaak niet het geval. Het zijn meestal kleine dingen. Jij was het bijvoorbeeld als klein meisje ergens niet mee eens en je werd boos. Dat mocht niet en je werd naar je kamer gestuurd.

Mijn dochter is ontzettend braaf en als ik dat van haar zie, zie ik mezelf terug, Ze corrigeert de kinderen uit de klas en doet bijna nooit iets wat niet mag. Als klein meisje was ik ook zó braaf. Ik durfde niet te spieken. Ik wilde dat iedereen zich aan de regels hield en als iemand dat niet deed, werd hij of zij daar zeker door mij op aangesproken. 'Ohoh, dat mag niet.'